نمیشه به کسی هم گفت این طور که تو زندگی رو می بینی درست نیست و باید اون طورببینی که من می بینم.

آدم ها حداقل در این مورد آزادند . شاید هم بیراه نباشه اگر بگییم به تعداد آدمهای روی زمین ،نگاه به زندگی و گذروندن اون وجود داره .

هر چند که برخی از ما ایرونی ها یک عمر خودمون و زندگیمون رو فدای این می کنیم که دیگران چی میگن: از چه چیزی خوششون میاد و چه موردی رو نمی پسندن ،همه تلاشمون رو هم به کار می بندیم اون طور باشیم که اونا می پسندن و به همین سادگی زندگی رو می بازیم .

پیش از هر چیز باید بیاموزیم زندگی مانند ساحل نیست ،زندگی بیشتر به  دریا می ماند.

                می دانید چرا؟

آخر ساحل محل امن و آسایش است، سمبل استراحت و لم دادن و لذت بردن است ، اما من زندگی را این گونه ندیده ام (شما را نمی دانم).

          زندگی مانند دریا ست ................

    چون گاه آرام است و گاه نا آرام .

 زمانی زیبایی موج هاش تو رو به وجد میاره و ساعتی امواج سهمگینش مو بر تنت راست می کنه .

            یادمان باشد در دریای زندگی ، همیشه رسیدن به ساحل امن وآرامش راحت نیست

بامر کنید  نمی خوام پشت سر این زندگی که همه ما باید یک جوری بگذرونیمش  حرف بزنم

اصلا من کی باشم که از زندگی گله کنم. خود من هم وسط این دریا دارم دست و پا می زنم، اما همه حرفم اینه که باید یک کمی هم برای رو به رو شدن با سختی های زندگی آماده باشیم .

حرفم اینه که اگر می خواهیم روی این کره خاکی تا حد امکان درست زندگی کنیم  به درایت و شجاعت نیاز داریم.

     غافل بودن و دل به چیزهای نه چندان واقعی سپردن ،

           ما رو از زندگی واقعی دور می کنه و گاهی چنان یأسی  بر دل ما میندازه که افق های روشن از جلوی چشممون مهو می شه 

                         خلاصه اینکه سعی کنیم زندگی رو اونطوری که هست ببینیم و

        یه برنامه مناسب براش بچینیم  و نذاریم ما رو مات کنه .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: